Padaczka czyli epilepsja jest zespołem objawów zaburzonej czynności mózgu, a nie typową chorobą. Występuje w każdym wieku, częściej u dzieci i dotyczy 05-06 % ludności.
Cechuje się powtarzającymi napadami powodowanymi przez nadmierne wyładowania komórek nerwowych. Możliwość pojedynczego napadu, którego jeszcze nie określa się mianem padaczki, jest wielokrotnie częstsza. W czasie napadu występuje jakby uwolnienie większej ilości energii i zakłócenie prawidłowego, elektrycznego rytmu mózgu. W zależności od tego w jakiej części mózgu istnieje ten nieprawidłowy proces, jakie jest jego nasilenie mogą wystąpić różnego typu napady.
Charakteryzują się one nagle występującymi zaburzeniami świadomości, drgawkami całego ciała lub tylko jego części, mogą występować przejściowe zmiany stanu psychicznego. Objawy te występują oddzielnie lub nakładają się na siebie. Mają charakter przejściowy i zwykle ustępują samoistnie. Obok napadów mogą jednak występować bardziej stałe objawy uszkodzenia mózgu np. niedowład.
Padaczka nie jest chorobą psychiczną i jako taka zwykle nie powoduje wystąpienia zmian psychicznych, chyba że napady są tak częste i ciężkie, że prowadzą do uszkodzenia mózgu na tle niedotlenienia lub w skutek częstych urazów głowy.